Iranian cultural studies, ignoring subalterns and depoliticization

Document Type : Original Article

Authors

1 Master of Sociology، Razi University, Kermanshah, Iran

2 Associate Professor of Sociology, Razi University, Kermanshah, Iran (corresponding author)

3 Assistant Professor of Sociology, Razi University, Kermanshah, Iran

doi.org/10.34785/J016.2022.021

Abstract

The present study analyzes the position of cultural studies in Iran through articles published in the quarterly journal of cultural studies and communication in the period 2013-2017. The theoretical basis of the article is based on the views of Chris Rojek, who divides this field of knowledge into four periods: national- popular, textual- theatrical, global-post- belief and governance and politics. The method used is qualitative meta- analysis and the data collection technique is the examination of document. According to findings, out of 156 articles reviewed, 97 articles in the field of cultural texts, 25 articles about the marginalized, 8 articles on daily life, 7 articles on the analysis of popular culture, 4 articles on cultural politics and 14 articles it also covers other topics. The content of the articles indicates that cultural studies in Iran does not tend to represent silent voices; does not pay much attention to context and texture; It is abstract and the study population is the middle class of Tehran. Meanwhile, Iran has a range of different social groups with experience of multiple forms of inequality both in the field of redistribution policy and in the realm of recognition policy. In this sense، most of these studies seem to be limited to depoliticizing society، and do not intervene much. But that is not the whole story. Although, great changes have taken place in the last two decades and an important part of our lives is affected by complex economic and political processes، this area of knowledge still seeks textual studies. It does not pay attention to how it changes at the level of the material reality of everyday life. Finally, cultural studies in Iran have not yet been able to follow a particular research program. It has not yet achieved the creation of Iranian cultural studies that inherent of thought.

Keywords

References

اباذری، یوسف علی. (1382). حل مسئله، نامه علوم اجتماعی، 1 (21)، 318-303.
استریناتی، دومینیک. (1384). مقدمه‌ای بر نظریه‌های فرهنگ عامه. ترجمه: ثریا پاک‌نظر، تهران: نشر گام نو.
باختین، میخائیل. (1396). تخیل مکالمه‌ای: جستارهایی دربارۀ رمان. ترجمه: رویا پورآذر، تهران: نی.
باختین، میخاییل. (1399)، زیبایی‌شناسی و نظریۀ رمان. ترجمۀ کتایون شهپرزاد، تهران: کتاب آبان.
بارت، رولان. (1381). اسطوره در زمان حاضر. ترجمه: یوسف اباذری، فصلنامه ارغنون، 18، 135-85.
بارت، رولان. (1381). برج ایفل، ترجمه: یوسف اباذری، فصلنامه ارغنون، 19، 44-31.  
دریدا، ژاک. (1396). درباره گراماتولوژی. ترجمه: مهدی پارسا، تهران: شوند.
ذکایی، محمد سعید. (1392). مطالعات فرهنگی دانشگاهی در ایران، فصلنامه تحقیقات فرهنگی، 6 (1)، 22-1.
رضایی، محمد، کاظمی، عباس و ناظر فصیحی، آزاده. (1390). مطالعات فرهنگی و آینده علوم اجتماعی در ایران. برگ فرهنگ، 23، 36-59.
روجک، کریس. (1390). مطالعات فرهنگی. ترجمه: پرویز علوی، تهران: ثانیه.
سرفراز، حسین. (1388). مطالعات فرهنگی پروژه‌ای انتقادی. ره آورد سیاسی، 23و22، 126-109.
صدیقی، بهرنگ. (1390). جامعه‌شناسی و مطالعات فرهنگی: تقابل، توافق یا تعامل؟. فصلنامه مطالعات فرهنگی و ارتباطات، 7(24)، 11-38.
فیسک، جان. (1380). فرهنگ تلویزیون. ترجمه: مژگان برومند، فصلنامه ارغنون، 19،  142-125.
قانعی راد، محمد امین. (1383). گفتگوی پیش الگویی در جامعه شناسی ایران. مجله جامعه شناسی ایران، 5(1)، 39-5.
قانعی راد، محمد امین و قلی‌پور، سیاوش. (1388). شناخت و علایق در جامعه‌شناسی ایران. مجله جامعه شناسی ایران (مطالعه موردی: مجله انجمن جامعه شناسی ایران1385-1381)، 10(2)، 31-3.
کاظمی، عباس و حاج حسینی، محبوبه. (1395). مطالعات فرهنگی دانشگاهی در ایران. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
کچویان، حسین و کریمی، جلیل. (1385). پوزیتیویسم و جامعه شناسی در ایران. نامه علوم اجتماعی، 28 (2)، 54-28.
گیدنز، آنتونی. (1377). پیامدهای مدرنیت. ترجمۀ محسن ثلاثی، تهران: مرکز.
لاجوردی، هاله. (1388). زندگی روزمره در ایران مدرن با تامل در سینمای ایران. تهران: نشر ثالث.
میلنر، آندرو و براویت، جف. (1385). درآمدی بر نظریه فرهنگی معاصر. ترجمه: جمال محمدی، تهران: نشرققنوس.
ودادهیر، ابوعلی. (1389). فراترکیب نتایج، واکاوی‌های کیفی و مطالعات فرهنگی: واقعیت یا توهم. برگ فرهنگ،22، 45-24.
هاروی، دیوید. (1393). وضعیت پسامدرنیته: تحقیق در خاستگاه‌های تحول فرهنگی، ترجمه: عارف اقوامی‌نژاد، تهران: پژواک.
هال، استوارت. (الف 1383). بومی و جهانی: جهانی شدن و قومیت. ترجمه: بهزاد برکت، فصلنامه ارغنون،24، 262-239.
هال، استوارت. (ب 1383). هویتهای قدیم و جدید، قومیت‌های قدیم و جدید. ترجمه: شهریار وقفی‌پور، فصلنامه ارغنون،24، 319-352.
هال، استوارت و گراسبرگ، لارنس. (1396). پروبلماتیک هویت در مطالعات فرهنگی: هویت و جهانی شدن. ترجمه: سیاوش قلی‌پور و علیرضا مرادی، تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
 
 
 
 
References
 Hebdige, D. (1979). Subculture: The Meaning if Style. London: Methuen.

Files

Share

How to cite

Statistics