Discourse analysis of family representation in Mikael series

Document Type : Original Article

Authors

1 PhD of sociology, Shiraz University, Shiraz, Iran

2 PhD student in Sociology, Shiraz University, Shiraz, Iran

3 PhD of Sociology, University of Tehran, Researcher, Parliamentary Research Center, Tehran, Iran.

Abstract

The present study was conducted with the aim of recognizing the order and preference of the discourse represented by the Iranian family in the series Mikael. The research method in this study is discourse analysis. The analysis unit is the serial and observation unit of the discourse relations in the film. The components of this method are: Identification of central signs, articulation and determination of discourse, identification of floating sign, discourse relationship, outcome of discourse confrontation and relationship with the text (social context). Findings show that in Michael's series, three discourses of right-seeking, conservative and extremist are represented and the end of the discourse ends with the superiority of right-wing discourse. The main themes of the right-wing discourse were flexibility in traditions, women's independence, positive thinking style, right-wing advocacy, and family orientation; Central features of conservative discourse include fate, respect, fear and insecurity, distrust of the police, family friendliness, conservative support, and central points of extreme family discourse, including extremism and traditionalism, patriarchy, malice, and revenge. Violent problem-solving styles have been stigmatizing, labeling, and breaking the law. The results of the research indicate that there is no single representation of the Iranian family and we are faced with a multitude of family types in Iran, and similarly in these series, they deal with the discourse confrontations of this type of family and in the end The series, according to the discourse in question, are looking for the superiority of the discourse and the type of family they are considering.

Keywords


منابع
آقابابایی، احسان؛ خادم الفقرایی، مهوش (1395). بازنمایی روابط درونی خانواده درپنج فیلم سینمای دهه 1380 ایران. زن در فرهنگ و هنر، 8 (2)، 171-192.
آقابابایی، احسان (1394). تحلیل روایت چگونگی بازنمایی خانواده در سینمای بعد از انقلاب اسلامی ایران. جامعه ­شناسی ایران، 16(4)، 114-136.‎
اعزازی، ‌شهلا (1386). روند نمایش خانواده در تلویزیون. پژوهش­های ارتباطی، 14 (52)، 7- 34.
بشیر، حسن، و اسکندری، علی (1392). بازنمایی خانواده ایرانی در فیلم سینمایی «یه حبه قند». فصلنامه تحقیقات فرهنگی ایران، 6(2)، 143-161.‎
تاجیک، محمدرضا (1383). گفتمان، پاد گفتمان و سیاست. تهران: مؤسسه توسعه علوم انسانی. تهران.
تاجیک، محمدرضا (1379). گفتمان و تحلیل گفتمانی. تهران: انتشارات فرهنگ گفتمان.
علی احمدی، امید (1397). مدرنیته و بازنمایی خانواده در فیلم‌های سینمایی پس از انقلاب اسلامی در ایران، مطالعات فرهنگی و ارتباطات، 14(50)، 83-59.
سروی ­زرگر، محمد (1390). نشانه­ شناسی بازنمایی خانواده در آگهی‌های بازرگانی تلویزیون. پژوهش‌های ارتباطی، 18(67)، 23-62.
سلطانی، سید علی اصغر (1388). قدرت، گفتمان، زبان. تهران: نشر نی.
صادقی فسایی، سهیلا و کریمی، شیوا (1385). تحلیل جنسیتی بازنمایش ساخت خانواده در سریال‌های تلویزیونی ایرانی. فصلنامه مطالعات زنان، 4(3)، 109-83.
قربانی، محمد؛ سعدی­پور، اسماعیل (1386). چگونگی نمایش ازدواج و طلاق در سریال‌های ایرانی. پژوهش­های ارتباطی، 14(52)، 57-83.
کاروانی، عبدالطیف؛ کاوه، مهدی (1399). تحلیل گفتمان چگونگی بازنمایی خانواده در سریال زیر پای مادر. پژوهش‌های راهبردی مسائل اجتماعی ایران، 9(4)، 116-99.
کرمی، محمدتقی؛ فراهانی، مژگان (1395). استراتژی‌های خانواده ایرانی در مواجهه با دیالکتیک فردیت و خانواده: نشانه­ شناسی خانواده در سینمای ایران. مطالعات فرهنگی و ارتباطات، 12(44): 143-172.
گیدنز، آنتونی (1382). جامعه­ شناسی. ترجمه منوچهر صبوری، تهران: نشر نی.
محمدی، فردین و خالق­پناه، کمال (1397). بازنمایی سریال‌های تلویزیونی و برساخت گفتمانی خانواده. مجله علوم اجتماعی، 15(2)، 73-103.
مقدمی، محمدتقی (1390). نظریه تحلیل گفتمان لاکلائو و موفه و نقد آن. مجله معرفت فرهنگی اجتماعی، 5(2)، 124-91.
میلر، پیتر (1384). سوژه، استیلا و قدرت در نگاه هورکهایمر، ماکوزه، هابرماس و فوکو. ترجمه: نیکو سرخوش و افشین جهاندیده، تهران: نشر نی.
نعمتی انارکی، داوود؛ قصری، داوود (1392). بازنمایی خانواده در سریال‌های ترکیه‌ای: مطالعه موردی سریال عمر گل لاله. مطالعات سبک زندگی، 5(2)، 84-53.
هرمزی­ زاده، محمدعلی؛ صلواتیان، سیاوش؛ قاسمی ­تبار، سیدهادی (1397). بازنمایی روابط خانوادگی در فصل‌های چهارگانه مجموعه تلویزیونی پایتخت. خانواده پژوهی، 14(1)، 22-7.
یورگنسن، ماریان و فیلیپس، لوئیز (1391). نظریه و روش در تحلیل گفتمان. ترجمه هادی جلیلی، تهران: نشر نی.
References
 Boyd, S., & Carter, C. I. (2010). Methamphetamine discourse: Media, law, and policy. Canadian journal of communication, 35(2), 219-238.
Dutt, R. (2014). Behind the curtain: women’s representations in contemporary Hollywood. London: LSE.
Fung, A., & Ma, E. (2000). Formal vs. informal use of television and sex-role stereotyping in Hong Kong. Sex roles, 42, 57-81.
Gee, J. P. (2014). An introduction to discourse analysis: Theory and method. routledge.
Hall, S. (Ed.). (1997). Representation: cultural representations and signifying practices. London: Sage.
Johnston, J. (2010). Girls on screen: How film and television depict women in public relations. PRism, 7(4), 1-16.
Jørgensen, M. W., & Phillips, L. J. (2002). Discourse analysis as theory and method. Sage.
Kellner, D. (2003). Media culture: Cultural studies, identity and politics between the modern and the post-modern. Routledge.
Khalil, A., & Dhanesh, G. S. (2020). Gender stereotypes in television advertising in the Middle East: Time for marketers and advertisers to step up. Business Horizons, 63(5), 671-679.
Laclau, E., & Mouffe, C. (2014). Hegemony and socialist strategy: Towards a radical democratic politics (Vol. 8). Verso Books.
Lincoln, Y. S., Guba, E. G., & Pilotta, J. J. (1985). Naturalistic inquiry. Beverly Hills. CA: Sage Publications.
Lee, W. (2001). Parents divorce and their duty to support the expense of bringing up their child. Asian Women, 13(1), 85-105.
İnceoğlu, İ. (2020). Gender Representation on T urkish TV. The International Encyclopedia of Gender, Media, and Communication, 1-6. ‌ ‌
Oumlil, K. (2017). The representation of women in Moroccan television talk shows. The Journal of North African Studies, 22(3), 435-457.