بررسی کاربست رویکرد چند وجهی و قابلیت آن در پژوهش هنر

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه هنر اسلامی تبریز

2 دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه آتاتورک

3 هیات علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تبریز

10.22034/scart.2025.140309.1431

چکیده

بسیاری از پژوهش‌های هنر که در ایران انجام می‌گیرند، از تنوع روش‌شناختی بی‌بهره‌اند و در عین حال که در بخش روش به آفت تکرار کلماتی نظیر کیفی و تحلیلی گرفتارند، بعضا در دست‌یابی به نتایج نیز غنی نبوده و به معضل معمول پژوهش‌های کیفی که همانا دخالت سلیقه‌ی شخصی محقق و به نحوی بازی دادن داده‌ها برای تطبیق با نظریه‌ انتخابی است دچارند. پژوهش پیش رو می‌کوشد با معرفی رویکرد چند وجهی که علی‌رغم معرفی‌های اولیه در ایران مغفول مانده، برای اولین بار مبانی ورود این رویکرد را به مطالعات هنر تسهیل کند و با کنکاش در چگونگی کاربست آن، راه افزایش اعتبار این مطالعات را هموار کند. سوالات این پژوهش بدین قرارند: سودمندی کاربست روش‌شناسی چند وجهی در پژوهش‌های هنر چیست؟ و چگونه می‌توان این نوع روش‌شناسی را به کار برد؟ اهمیت جستار حاضر در آن است که با تمرکز بر یکی از نقاط ضعف عمده در حوزه‌ی پژوهش هنر تلاش می‌کند با معرفی یک روش‌شناسی تازه به پژوهشگران این عرصه یاری برساند. ضرورت تحقیق پیش رو از آن جا برمی‌خیزد که با معرفی روش‌شناسی چند وجهی که در پژوهش‌های هنر تا کنون به کار نرفته است، راهی تازه برای تدقیق نتایج تحقیقات پیش پا بگذارد. یافته‌های این تحیق حاکی از آن است که که از میان تمام دسته‌بندی‌های موجود برای چند وجهی‌سازی، چند وجهی‌سازی نظریه که کاربست بیش از یک نظریه برای تحلیل داده را دنبال می‌کند، محتملا سودمندترین نوع چند وجهی‌سازی برای افزایش اعتبار یافته‌های پژوهش‌های انجام گرفته بر روی هنر خواهد بود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Investigating the Application of Triangulation and Its Capabilities in Art Research

نویسندگان [English]

  • Elham Shams 1
  • Mehdi Mohammadzadeh 2
  • Mohammad Abbaszadeh 3
  • Karim Mirzayi 1
1 Tabriz Islamic Arts University
2 Fine Arts Faculty Atatürk University
3 Tabriz University
چکیده [English]

The majority of art research in Iran often lacks methodological diversity, with studies falling into the trap of using repetitive terms like qualitative and analytical, resulting in limited outcomes. This study introduces the concept of triangulation, an approach largely overlooked in Iran. It aims to incorporate triangulation into art studies, enriching and legitimizing research outcomes. The study explores the utility of methodological triangulation and its effective application, taking a significant step toward refining and strengthening future art research. The investigation arises from the unfamiliarity with and underutilization of methodological triangulation in Iranian art research, offering a fresh avenue for meticulous examination of results beyond existing standards. The research endeavors to answer these questions: What is the utility of employing methodological triangulation in art research? And how can this kind of methodology be effectively applied?

The findings highlight theoretical triangulation as the most beneficial form, involving the application of multiple theories for data analysis. This research seeks to enhance the credibility of art research in Iran by introducing a novel methodology, shedding light on its potential, and inspiring a more nuanced exploration of artistic phenomena. In summary, this study, spanning 200 to 250 words, underscores the importance of diversifying methodological approaches in Iranian art research, advocating for the adoption of triangulation to overcome current limitations and elevate the quality and comprehensiveness of artistic investigations.

کلیدواژه‌ها [English]

  • triangulation
  • qualitative research
  • methodology
  • theoretical triangulation
  • art research